ben bu kelimeleri okumasam çaresiz kalırdım..
fikren yalnız değilim, en azından bunu biliyorum..
sokak kedükü & şuursuz peri ..
teşekkürler..
3 Eylül 2012 Pazartesi
kimse benim yerimde olmak istemezdi. sen de..
ki değilsin de..
düşündüğün belki sadece vakit ama o kadar hayal, o kadar istek, özlem, yalnızlık sonrasında geliyor vakit.
kalbime saplanmış bir orak var. popomuz büyük diye kalbimiz de büyük olacak değil herhalde..
dolu, ağzına kadar dolu kalbim.
ve yorgun..
her adım, her kelime bana doğru gelen "ne yapıyorum yahu ben?" dedirtiyor bana. kendimi, düşüncelerimi, kalbimi sorgulatıyor.
eskisi gibi olamam, eski kadar taşamaz kalbim. kelebeklerim ölüyor her geçen gün ve kararda. aşkımı yaşayacağım yerde, verilen sözlerin, gitme kalma çelişkilerin sebeplerinin tutulmadığı, unutulduğu vakitlerdeyim.
sorguluyorum..
sorgularım da..
yapmazsın, yapamazsın.
benim yerime kendini koyamazsın.
ama en başında öğrettin zaten bana. daha 34. günde öğrettin "yalnız kalmak" ve "gelemem" i..
ve ben ne kadar iyi, ne kadar mutlu gözüksem de, değilim.
periyodik ilaç vaktiymiş gibi, boğazım düğümleniyor..
dedim. "yok, benim adıma iyi 1 tek adım olsa, inancımı yeniden kazanacağım" dedim..
rol yapıyorum sevdiklerime, düşündüklerime..
onlar pek anlamaya çalışmadılar beni, sormadılar halimi..
belki rol yaptığımı fark ederler..
bunu geçiyorum..
soruyor Kenan Abi "kızım sen niye hiç gülmüyorsun? niye mutlu değilsin?"..
vallahi yalnızım arkadaş. en sevdiklerim tarafından yalnız bırakıldım.
kim bilir daha neler seçilecek, neler yapılacak da sonrasında haberim olacak?
ve ben ne kadar daha mal gibi bekleyeceğim..
**gidecekseniz, gideceğim deyin. 1 sene sonra dönmeyecekseniz, "1 sene sonra para biriktirip geleceğim" demeyin. az kaldı dedirtiyorsanız, "ben sonra yapacağım askerliği" demeyin.
arkadaş, karşıdaki sizden öyle bir şey istemiyorsa "senin için, bizim için yapıyorum." demeyin.
demeyin yahu, DEMEYİN!!
ha, her iki tarafın da ağzına sıçılıyordur.
benim yapıldı, taşanlar ona buluşmış kadar.
yaşlandım ben.
yoruldum.
çok yoruldum ben..
seviyorum, çok seviyorum..
ama..
ama işte..
ki değilsin de..
düşündüğün belki sadece vakit ama o kadar hayal, o kadar istek, özlem, yalnızlık sonrasında geliyor vakit.
kalbime saplanmış bir orak var. popomuz büyük diye kalbimiz de büyük olacak değil herhalde..
dolu, ağzına kadar dolu kalbim.
ve yorgun..
her adım, her kelime bana doğru gelen "ne yapıyorum yahu ben?" dedirtiyor bana. kendimi, düşüncelerimi, kalbimi sorgulatıyor.
eskisi gibi olamam, eski kadar taşamaz kalbim. kelebeklerim ölüyor her geçen gün ve kararda. aşkımı yaşayacağım yerde, verilen sözlerin, gitme kalma çelişkilerin sebeplerinin tutulmadığı, unutulduğu vakitlerdeyim.
sorguluyorum..
sorgularım da..
yapmazsın, yapamazsın.
benim yerime kendini koyamazsın.
ama en başında öğrettin zaten bana. daha 34. günde öğrettin "yalnız kalmak" ve "gelemem" i..
ve ben ne kadar iyi, ne kadar mutlu gözüksem de, değilim.
periyodik ilaç vaktiymiş gibi, boğazım düğümleniyor..
dedim. "yok, benim adıma iyi 1 tek adım olsa, inancımı yeniden kazanacağım" dedim..
rol yapıyorum sevdiklerime, düşündüklerime..
onlar pek anlamaya çalışmadılar beni, sormadılar halimi..
belki rol yaptığımı fark ederler..
bunu geçiyorum..
soruyor Kenan Abi "kızım sen niye hiç gülmüyorsun? niye mutlu değilsin?"..
vallahi yalnızım arkadaş. en sevdiklerim tarafından yalnız bırakıldım.
kim bilir daha neler seçilecek, neler yapılacak da sonrasında haberim olacak?
ve ben ne kadar daha mal gibi bekleyeceğim..
**gidecekseniz, gideceğim deyin. 1 sene sonra dönmeyecekseniz, "1 sene sonra para biriktirip geleceğim" demeyin. az kaldı dedirtiyorsanız, "ben sonra yapacağım askerliği" demeyin.
arkadaş, karşıdaki sizden öyle bir şey istemiyorsa "senin için, bizim için yapıyorum." demeyin.
demeyin yahu, DEMEYİN!!
ha, her iki tarafın da ağzına sıçılıyordur.
benim yapıldı, taşanlar ona buluşmış kadar.
yaşlandım ben.
yoruldum.
çok yoruldum ben..
seviyorum, çok seviyorum..
ama..
ama işte..