19 Kasım 2010 Cuma

tanrım..

hiç tatmadıklarımı, duymadıklarımı, görmediklerimi yaşatan AŞKı bana gönderdiğin için teşekkür ederim..


















































sevgilim..
en büyük teşekkürüm sana..

iyi ki hayatımdasın, iyi ki hayatımsın..




















kötülüklerle başetmemi sağlayan kara şövalyem..

















:*
korkuyorum.
yalnızlıktan korkuyorum..

galiba. yani bugünler böyle olduğuna delalet sanki.

gitmeni istemiyorum ya, başka yerlere, bu sebepten. ulaşmak mümkün olmadığından. fiziken değil bahsim, ses, soluk da duyamıyorum o zamanlarda.

bekliyorum bekliyorum..
vakit geçsin diye uğraş bularak bekliyorum ama bana ulaşan da yok.

özlenmemek korkusun bu işte.
gayet kabul edilebilir benim için.
merak edilmemek.

niye edilsin ki?
niye?

eskiden iletişim bu kadar kolay mıymış?
her dakika telefon, internet mi varmış?

eskiden daha kolaymış ama..




terk derdim özlenmediğimi hissetmek, merak edilmediğimi..
biraz, birazcık..



ama içinden gelmeli insanın, zorla olmaz ki..




18 Kasım 2010 Perşembe

karamsarım bu ara..
2 gündür yaşamadıklarımın yaşanılmış olmasının kaldırılamaz ağırlığının altında çökmüş haldeyim.

sinirli, kıskanç, asabi, tiki felan..
aslında daha türevleri de var..

46 dk lık bir konuşmaydı olan. ilk defa..
olmuyor tek taraflı. kapatıldı konu.
öyle sandı içim.

arabesk olarak ciğerim.
ciğerim yanıyor, ciğerim.
öyle böyle, tarif edilebilitesi olan bir şekilde de değil hiç..

sınıflandırma yapıyor nankör, kör olası insan.
"tercih" diyor.
çoğul konuştuğumun farkındayım. suçu üzerimden atmak istememin sebebi o. refleks olarak doğuveriyor 7 aylık bile olmadan, ansızın..

yapıyorum, yapmak istemiyorum ama.
allanmadan önce ya da allandıktan sonra..
hiç hissetmediklerimi, hiç yaşamadıklarımı yaşar oldum.
kendimi tanımaktan uzak bir halde buldum kendimi.

bu yukardaki çükübiklerin sebebi de budur.

zeynep oldum ben..
sinem'likten çıkıveriyorum. korkuyorum.

kendimi "merhaba, ben zeynep." diye tanıtınca karşımdakine, değişik biri çıkıyor gibi içimden.
"merhaba, sinem ben." im ki ben.
hep öyleydim.

isim değiştiriyorum, kabuk değiştirmek gibi.
yuhh!!
ne arabesk..
kaan sezyum amk'sini buyuruyorum arabeskliğime.



saçlarımı kökünden kestirmek istiyorum.















sus.
malı..