27 Şubat 2011 Pazar

bugün güzel bir gün.. :)

insan ne garip..
dün dünya başına yıkılmış gibi davranırken, bugünü mutluluk dolu gülücüklerle yapılandırmak için görmezden geliyor öncesini..
iyi de yapıyor. :)




ama..

bunu yapabilecek gücü bulabilmesi, "yürü bee", "arkandayım" naralarını içten içten duyabilmesi için bir şeylere ihtiyacı var.





Kara Şövalyem 'e baktığımda, O elimi tuttuğunda işte ben de böyle hissediyorum..
içten içe.. :p



öğrendim ki; aşk lezzetlerin en uç noktasıymış..
bazen acı, ama en çok dondurmalı musçoklet gibi..


hımhh..
yummy.. ;)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

hoooğğpbaağğ..