yit enik bic erik

bazen olur ki; konuşmak ömre ömür katarken mutlulukla; bazen öyle hissiz, öyle soğuk oluyor ki ne kadar hevesle arayıp da sesini duymayı beklesen de olmuyor gibi..

o kelimler o kadar sessiz, bir o kadar da buz kesmiş gibi..
gibi gibi..

olur öyle, "gereksiz" denen düşünceler sarabilir dört bir yanı. gelir, sarar felan..

telefonda konuşabilmenin de bir yetenek olabileceği düşünülmeli ve bunun yamacına da herkesin her şeyi becerebilmek zorunda olmadığı da iliştirilmeli..
ama olsun, insan bu yahu, kör kütük insan..

aşk 

gitarı iyi çalabiliyor ya da yüksek notlar alabiliyor diye, telefonda güzel güzel konuşabilecek değil ya. onu da beceremeyi versin. n'apalım?..

yapabilse keşke ~ mutluluk